18 YAŞ...

Ömrün baharıdır bu yaş.
Kimseyi dinlemezsin.
Kanın dikine akar derler ya tamda o yaş.
18 yaş böyle bir şey.
Çok gülersin hopba derler. Somurtuyorsun, bir kulp bulurlar.
Ama çok genç bir yaştır 18.
Maalesef son 15 günde 18 yaşındaki kızlarımız bir bir hayatlarının daha ilkbaharında aramızdan ayrıldılar.
Nasıl oldu?
18 yaşında kızlarımız, arkadaşlarının evlerinde kaldı.
İçki içtiler.
Kimisi ise uyuşturucu.
Sonrası, kimi intihar etti.
Kimini 11. kattan, kimini ise 5. kattan aşağı attılar.
Sonuçta gencecik körpecik kızlarımız hayatını kaybetti.
Hep birlikte üzüldük.
Neden? Niye? Diye dövündük durduk.
Hepsi arkadaş kurbanı idi.
Ama atladığımız bir şey vardı. 18 Yaşında ve erkek arkadaşının evinde kalıyordu.
Bunu unuttuk.
Bunun dışında tek başına iş görüşmesine giden vardı.
Tecavüzcülerine direndi.
Aşağı attılar.
İletişim fakültesi öğrencisi 48 yaşındaki tanıştığı birinin evinde kaldı. İçki içmişlerdi.
Sonrası malum.
Adam bilmem kaç parçaya böldü.
Gömdü.
Hala kesik başı bulunamadı.
Son kurban Edanur.
Ablası ile birlikte bara gittiler.
İki kişi içkili halinden faydalandı.
Tecavüze uğradı. (Maktulün whatsapp yazışmasından) İntihar etti.
Önce iki kişiden biri serbest kaldı.
Sonra diğeri.
Toplumun baskısına dayanamadılar.
Biri tutuklandı, diğeri için tekrar gözaltı kararı verildi.
Yaklaşık on gündür orman yangınlarından sonra en çok okunan haberler bunlardı.
Biz ne ara böyle olduk.
Anlayamadık bir türlü.
Ya Z kuşağını anlayamıyoruz.
Orman yangınları yüreğimizi, bu olaylar içimizi yaktı.
Çekirdek aile yapımızı kaybettik.
Barda eğlenmek, erkek arkadaşlarının evinde kalmak moda oldu.
Tabi ki insanın hayatı.
İstediğini yapar ammaaaa sonucuna da katlanır.
Bunları anlatırken, cinayet, tecavüz, sapıklıkları içeren tüm insanları lanetliyorum.
Bunları insan olarak tanımlamak yerine mahlukat demek daha doğru.
Bunları hadım yasası dahi durduramaz.
Tez zamanda bunlar için daha ağır yasaların çıkması gerekir.
Benden söylemesi.
Bugünlükte bu kadar.
Kalın Sağlıcakla.