Şehri sevmek ile şahsı sevmek arasında dağlar kadar fark var.
Hatta Erciyes dağı kadar.
Sevgimiz ve muhabbetimiz önce şehrimiz, sonra Erciyesimiz.
Belki biraz bencillik yapıyorum.
Mikro milliyetçilikte yapmış olabilirim.
Şehir; Kayseri.
Memleket sevdası bizimkisi.
İyi olan şeylere yakın, kötü olanlara uzak bir yaşam tarzı.
2021 de ne yaptık?
Bu şehirde kimin ne derdi varsa ilgilenmeye çalıştık.
Belkide bir senenin muhasebesi bu.
Bir ayda 26 canlı yayın verdim.
Şehrimde iyi olan her şey için.
Hiç bilenle bilmeyen bir olurmu sözüne inat.
Hiç çalışanla çalışmayan bir olurmu demek istiyorum.
Bu kadar haber yaptık, kim duydu?
Garip gureba duydu.
İki kolu olmayan kızımıza bir biyonik kol olduk.
Yahyalı’da nefes alamayan kızımıza nefes, Develideki gariban Ali emmiye ayak olduk.
Dertlerine derman olduk.
Kimine elektrikli sandalye, kiminin cebine para, kiminin ise hayrına vesile olduk.
Olmaya da devam edeceğiz.
Kim duydu?
Kim bildi?
Elhamdülillah, sesimizi duyan rabbim var.
Gerisi boş, gerisi angarya.
Dua aldığımızı düşünüyorum.
Biz o haberlere gitsekte gitmesekte maaşımızı alıyorduk.
Şehit ve Gazilerimizin sesi olduk.
Ampute takımını tüm Türkiye’ye biz anlattık.
Kimine koltuk değneği, kimine iaşe olduk.
Bu arada Şaban Başkanımın bize kendi hayrından verdiği kartları sahiplerine T.C lerini alarak tek tek teslim ettik.
Allah ondan razı olsun. Bizi adam sanıp emanetlerini teslim ettiler, bizde kapımıza kadar gelip yardım isteyen kişileri böylelikle boş çevirmedik.
Çok şükür hepsi yerine ulaştı.
Bu fakir bir dilenci misali aldı, yerlerine teslim etti.
Çok şükür.
Rabbim hayır yapanların hayırlarını kabul etsin. Cennette ve ahirette önlerine gelsin.
Canlı yayınları tüm imkansızlıklara rağmen hep kendi katkılarımızla yaptık.
Kimseden yardım almadık.
Kimsede ne eksiğiniz var demedi?
Diyemedi?
Demezde.
Onların varsa yoksa dünyalık dertleri var.
İnsani zaafları var.
Birde vicdanları ile cüzdanları arasında sıkışıp kalmışlar.
Aslında çağın zavallıları onlar.
Biz değil.
Kısacası anlatacak o kadar çok şey varki, 10 Ocak çalışan gazeteciler günü geliyor.
Bu şehirde gazeteci olmanın ne denli zorluğunu yarın ki köşemde aktaracağım.
İşte tüm bu şartlar altında 2021 yılı geçti.
Şükrediyorum.
Yarabbi sonsuz şükür sana.
Bizim gibi hem dünya hemde ahiret fakiri insanları kulluk defterinden silmediğin için.
Bu günlükte bu kadar.
Kalın Sağlıcakla.
YORUMLAR