ÜSLUP…

Değiştirmemiz gereken en önemli husus.
Tavır.
Hiç kimseye almamanız gereken bir durum.
Mesafe.
Mutlaka gerekir.
Fakat önce kendinizin ne halt olduğuna bir bakmanız gerekir.
Üç aşağı beş yukarı hemen hemen her gün karşı karşıya kaldığınız konular bunlar değil mi?
Değişim.
Mutlaka olmalı.
Ama yerini doldurduğuna emin olduğunuzda.
Liyakat.
Kuranı Kerim’e bile konu olduğuna göre bunları seçmek iyi irdelememiz gerekiyor.
Kayıplar.
Her zaman olur.
Ama böyle kayıp da hiç görülmedi.
İnsan parasını kaybeder, kurulu düzenini kaybeder.
Ama ahlakını kaybettiği zaman her şeyini kaybetmiş sayılır.
Toplumun genelinde de bu tür zaaflar ve ahlaksızlıklar oluşmaya başladı. Kimsenin kimseye pek saygısı da kalmadı.
Halkın içinden gelenler halkı ötelemeye ötekileştirmeye başladılar.
Sonuçta ise böyle toplumlar oluştu.
Duyarsız, kendi kimliğini tanımayan ve liyakatsiz kişiler.
Gençler kendi kimliklerini kaybetti. Kızlar erkek,  erkeklerde kız olmak için sıraya girmişçesine toplumda dolaşmaya, cinsiyet değiştirmeye ve LGBT ye katılmaya başladılar.
Örf.
Genelde kalmadı.
Adetler.
Unutuldu.
Geriye ne kaldı biliyor musunuz?
Kendini kaybetmiş gençlik.
Allah’ını tanımayan bir topluluk.
32 farzı geçtik, islamın şartını sayamayan, kelimeyi tevhidi bilmeyen, kelimeyi şahadeti söyleyemeyen bir nesil geldi.
Elimizde ne kaldı?
Üç beş kendini anlatmaya çalışan fakir.
Onlarında kıymeti harbiyesi yok.
Bizler ne yaptık?
Elimize makamları aldık. Emanet olduğunu unutarak.
Dünyaya bağlandık.
Hırslandık.
Kiracı olduğumuz dünyada kendimizi ev sahibi sandık.
Namaz kıldık.
Bir gönül yıktın ise o kıldığın namaz değil diyen Yunus ve Yunus gibilerini unutarak.
Bugünlükte bu kadar.
Kalın Sağlıcakla.