VEFA BU…

Her zaman söylemişimdir, dostlarınız ne zaman sizin yanınızda olacak diye.
Ya ölümde, ya da düğünde.
Kendimce kızdığım zamanlar olmuştur.
Hem siyasette hem de çalıştığım işte.
Vefa çok öneml.
Ahde vefa da öyle.
Çok şükür, teşkilatımız bunu unutmadı.
Yıllarca karşılıksız hizmet eden biri hayatımızdan göçtü gitti.
Adem Özbek.
Üç ayların başlangıcı idi, hayata daha fazla tutunamadı.
Çekip gitti.
Şeker fabrikasında tören düzenlendi.
Dolu dolu idi.
Köyünde namazı kılındı dolu dolu idi.
Pancar Ekiciler kooperatif yönetim kurulu başkanı Hüseyin Akay'ı aradım baş sağlığı için.
Konuşmakta zorlanıyordu.
Fabrika içerisinde yaptığı konuşmada da evladım diyordu.
Allah razı olsun.
İl Başkanımız Şaban Çopuroğlu'nu da aradım. Partimizin başkanı hasebi ile baş sağlığı verdim.
O da üzgündü.
Tabi teşkilattan gelen birisinin vefatı teşkilatı da üzmüştü.
Seviliyordu.
Bildiğim kadarı ile kimseyi kırmadı.
Fabrikada bazen dertleşiyorduk. Bizler onu iyi bildik iyi tanıdık.
Ondan razı idik.
Rabbimde razı olur inşallah.
Teşkilatımız hemen hemen top yekün vekiller ile birlikte orada idi.
Vefa budur işte.
Unutulmamak budur.
Katılan katılmayan herkesten Allah razı olsun.
O acıyı ve üzüntüyü içerisinde taşıyanlara selam olsun.
Allah rahmet eylesin.
Şefkati ile muamele etsin.
Geldik üç ayların başlangıcına.
Yapabildiğimiz ibadetlerle karşılıyoruz.
Herkesin üç ayları mübarek olsun.
İnşallah, dilimizle, kalbimizle ve aklımızla bu hayırlı ayları idrak edebiliriz.
İnşallah, orucumuzu tutabiliriz.
Tabi, kabul edilecek umudu ile yapabildiklerimizi yapıp tevekkül ederek.
Dergahı izzetinde kabul edecek olan rabbim.
Bugünlere ulaştıran rabbime hamdüsenalar olsun.
Vefayı anlayan, vefasızlara inat gününüz mübarek ve hayr olsun.
Bungünlükte bu kadar.
Kalın Sağlıcakla.